infoCAR

Jesteś w naszym starym serwisie.

Serwis działa, niedługo wszystkie usługi będą w nowym info-car.pl

Zaloguj się

Konie na drogach publicznych

Utworzono: 12-09-2014 0:00

Jeszcze dwadzieścia lat temu pojazdy zaprzęgowe były częstym widokiem na polskich drogach i to nie tylko na wsi. Dzisiaj obecność takich pojazdów  budzi raczej sensację i to nie tylko w mieście…

Pojazd zaprzęgowy na ulicy Wójtowskiej w Warszawie, źródło: materiały własne www.info-car.pl

Pojazd zaprzęgowy na ulicy Wójtowskiej w Warszawie, źródło: materiały własne www.info-car.pl

Wykorzystywanie koni jako środka lokomocji znane jest od tysięcy lat. Szacuje się, że konia okiełznano już 3,5 tys. lat temu na terenach dzisiejszego Kazachstanu*. Od tamtego czasu konie stały się nieodzownym towarzyszem człowieka i podstawowym środkiem transportu. Sytuacja zaczęła się zmieniać  dopiero po wynalezieniu pojazdów parowych (1769 r.), ale konie długo jeszcze nie ustępowały miejsca mechanicznym wynalazkom. Ten stan rzeczy utrzymywał się długo, głównie z powodu wysokiej ceny pojazdów silnikowych i kosztów ich utrzymania - koń był zdecydowanie tańszy. Obecnie sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Koszt zakupu i utrzymania używanego samochodu będzie zazwyczaj tańszy i zdecydowanie mniej problemowy. Obecnie konie kupowane są nie ze względu na walory użytkowe lecz głównie dla przyjemności ich posiadania.

Wielowiekowa tradycja obecności koni na drogach publicznych sprawia, że nadal prawodawstwo przewiduje korzystanie z nich na drogach zarówno twardych, jak gruntowych. Towarzyszą temu regulacje, które powinny być znane każdemu woźnicy i jeźdźcowi. 

Do kierowania pojazdem zaprzęgowym uprawniają: karta rowerowa, lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T – mowa tutaj o kategoriach prawa jazdy, które można uzyskać przed ukończeniem 18 lat. Po uzyskaniu pełnoletności woźnica nie musi już posiadać żadnego z wymienionych dokumentów. Wystarczy dowód tożsamości, np. dowód osobisty. Wiek minimalny woźnicy to co najmniej 15 lat. Należy o tym pamiętać, ponieważ kartę rowerową oraz prawo jazdy kategorii AM można uzyskać przed ukończeniem 15 lat.

W przypadku jazdy wierzchem ustawodawca nie określił wieku minimalnego dla osób poruszających się drogami gruntowymi. Na jezdnię o nawierzchni twardej może jednak wyjechać osoba, która ukończyła co najmniej 17 lat. Jeździec powinien mieć przy sobie dokument potwierdzający tożsamość i wiek. Ustawa nie mówi także nic na temat wymaganych uprawnień dla osób jadących wierzchem.

Ustawa określa natomiast to, czym powinien charakteryzować się koń wykorzystywany do jazdy po drogach publicznych. Przede wszystkim zwierzę musi zachowywać się w sposób przewidywalny, musi być ułożone i posłuszne. Należy tez upewnić się, czy koń nie reaguje płochliwie na pojazdy, które naturalnie również mogą znaleźć się na drodze. Dla bezpieczeństwa jeźdźca i zwierzęcia należy mieć pewność, że koniem da radę kierować nawet w sytuacji, gdy będzie zestresowany. W przypadku  pojazdów zaprzęgowych, wymagania dotyczą również bryczki lub innego pojazdu ciągnionego za koniem. Każdy pojazd zaprzęgowy musi być wyposażony  w światła pozycyjne oraz światła odblaskowe – białe z przodu, czerwone z tyłu. Nie jest natomiast prawdą, że pojazd zaprzęgowy musi być wyposażony w hamulce. Na szczęście praktyka wykracza poza obowiązki ustawowe i większość pojazdów zaprzęgowych posiada hamulce. Pojazd musi być także w dobrym stanie technicznym, by możliwe było bezpieczne manewrowanie nim. Oprócz pojazdów kołowych, na drogach mogą być wykorzystywane pojazdy na płozach. Tutaj także są pewne ograniczenia. Sanie nie mogą wraz z obciążeniem ważyć więcej niż 300 kg, płoza powinna mieć w dolnej części co najmniej 120 cm długości i 10 cm szerokości. Oprócz tego, sanie należy wyposażyć w grzechotki lub dzwonki, dzięki czemu zaprzęg będzie słyszalny.

Każdorazowo podczas korzystania z dróg publicznych jeździec oraz woźnica powinien sygnalizować zmiany kierunku ruchu podobnie, jak rowerzysta – gestem ręki. Praktycy zalecają również sygnalizować „światło stop” gestem ręki uniesionej w górę. Dodatkowym obowiązkiem woźnicy lub jeźdźca jest sprzątanie po swoim zwierzęciu. Jest to co prawda bardziej problematyczne niż w przypadku psa, ale zasady są te same. Dodatkowo kierujący koniem może zostać ukarany mandatem za zanieczyszczenie drogi publicznej. Maksymalny wymiar kary, zgodnie z art. 91 Kodeksu wykroczeń, może sięgnąć nawet 1500 zł! Warto przy tym pamiętać, że odchody konia na drodze mogą spowodować poślizg pojazdów samochodowych.

Wybierając się na drogową konną wycieczkę, należy również respektować zakazy wjazdu dla koni. Dotyczy to w szczególności autostrad i dróg ekspresowych, ale również na innych drogach, w tym w miastach, można spotkać tego typu zakazy. Należy pamiętać też o tym, że standardowy zakaz ruchu -znak B-1, a także zakaz wjazdu B-2, dotyczy również koni.
Korzystając z dróg publicznych, jeździec oraz woźnica powinni korzystać z pobocza. W sytuacji, gdy droga nie posiada odpowiedniego pobocza, wówczas można poruszać się konno po jezdni.

Jeźdźców i woźniców obowiązują takie same podstawowe zasady ruchu drogowego. Dotyczy to również kar za jazdę pod wpływem alkoholu lub środka o podobnym działaniu.

Mimo tego, że jeździec nie ma obowiązku posiadania żadnych świateł, to z pewnością dobrym pomysłem jest wyposażenie się w odblaski, jeżeli podróż będzie się odbywać po zmroku.



Ustawa o kierujących pojazdami

Art. 3.
4. Osoba, która ukończyła 18 lat, nie jest obowiązana do posiadania dokumentu stwierdzającego posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem, wózkiem rowerowym lub pojazdem zaprzęgowym.
Art. 7.
1. Dokumentem stwierdzającym posiadanie uprawnienia do kierowania: (…)
3) pojazdem zaprzęgowym – jest karta rowerowa lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T – w przypadku osób, które nie ukończyły 18 lat.
Art. 8.
1. Wymagany minimalny wiek do kierowania wynosi: (…)
9) 15 lat – dla pojazdu zaprzęgowego;

Prawo o ruchu drogowym
5. Kierujący pojazdem zaprzęgowym, rowerem, wózkiem rowerowym, motorowerem, wózkiem ręcznym oraz osoba prowadząca pojazd napędzany silnikiem są obowiązani poruszać się po poboczu, chyba że nie nadaje się ono do jazdy lub ruch pojazdu utrudniałby ruch pieszych
Art. 34.
1. Do zaprzęgu może być używane tylko zwierzę niepłochliwe, odpowiednio sprawne fizycznie i dające sobą kierować.
2. Kierujący pojazdem zaprzęgowym jest obowiązany utrzymywać pojazd i zaprzęg w takim stanie, aby mógł nad nimi panować.
3. Bezpośrednio jeden za drugim może jechać nie więcej niż 5 pojazdów zaprzęgowych. Odległość między piątym pojazdem a następnym nie może być mniejsza niż 200 m.
4. Kierujący pojazdem zaprzęgowym przy wjeżdżaniu na drogę twardą w miejscu, gdzie nie ma dostatecznej widoczności drogi, jest obowiązany prowadzić zwierzę za uzdę.
5. Kierującemu pojazdem zaprzęgowym zabrania się:
1) przeciążania zwierzęcia;
2) jazdy obok innego uczestnika ruchu na jezdni;
3) pozostawiania pojazdu niezabezpieczonego przed ruszeniem;
4) jazdy pojazdem na płozach bez dzwonków lub grzechotek
Art. 35.
1. Jazda wierzchem i pędzenie zwierząt powinny się odbywać po drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt. W razie braku takiej drogi jazda wierzchem i pędzenie zwierząt mogą odbywać się po poboczu, a jeżeli brak jest pobocza – po jezdni.
2. Do jazdy wierzchem i pędzenia zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i 2 oraz przepisy o ruchu pojazdów.
Art. 36.
1. Zabrania się jazdy wierzchem:
1) bez uzdy;
2) obok innego uczestnika ruchu na jezdni;
3) po drodze oznaczonej znakami z numerem drogi międzynarodowej oraz po drodze, na której obowiązuje zakaz ruchu pojazdów zaprzęgowych;
4) po drodze twardej w okresie niedostatecznej widoczności;
5) po drodze twardej osobie w wieku poniżej 17 lat.
2. Jeździec może prowadzić luzem tylko jedno zwierzę po swojej prawej stronie.


*Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Koń

Podziel się